மார்ச் 29 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை

மார்ச் 29 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை
தவக்காலத்தின் 5ம் ஞாயிறு

Ezekiel 37:12-14
Psalm 130:1-8
Romans 8:8-11
John 11:1-45
யோவான் நற்செய்தி
இலாசர் இறத்தல்
1பெத்தானியாவில் வாழ்ந்து வந்த இலாசர் என்னும் ஒருவர் நோயுற்றிருந்தார். அவ்வூரில்தான் மரியாவும் அவருடைய சகோதரியான மார்த்தாவும் வாழ்ந்துவந்தனர். 2இந்த மரியாதான் ஆண்டவர்மேல் நறுமணத்தைலம் பூசித் தமது கூந்தலால் அவரின் காலடிகளைத் துடைத்தவர். நோயுற்றிருந்த இலாசர் இவருடைய சகோதரர். 3இலாசரின் சகோதரிகள் இயேசுவிடம் ஆளனுப்பி, “ஆண்டவரே, உம் நண்பன் நோயுற்றிருக்கிறான்” என்று தெரிவித்தார்கள். 4அவர் இதைக் கேட்டு, “இந்நோய் சாவில் போய் முடியாது. கடவுளின் மாட்சி விளங்கவே இவன் நோயுற்றான். இதனால் மானிடமகனும் மாட்சி பெறுவார்” என்றார். 5மார்த்தாவிடமும் அவருடைய சகோதரியான மரியாவிடமும் இலாசரிடமும் இயேசு அன்பு கொண்டிருந்தார். 6இலாசர் நோயுற்றிருந்ததைக் கேள்விப்பட்ட பிறகு, தாம் இருந்த இடத்தில் இன்னும் இரண்டு நாள் அவர் தங்கியிருந்தார்.
7பின்னர், தம் சீடரிடம், “மீண்டும் யூதேயாவுக்குப் போவோம், வாருங்கள்” என்று கூறினார். 8அவருடைய சீடர்கள் அவரிடம், “ரபி, இப்போது தானே யூதர்கள் உம்மேல் கல்லெறிய முயன்றார்கள்; மீண்டும் அங்குப் போகிறீரா?” என்று கேட்டார்கள். 9இயேசு மறுமொழியாக, “பகலுக்குப் பன்னிரண்டு மணி நேரம் உண்டு அல்லவா? பகலில் நடப்பவர் இடறி விழுவதில்லை; ஏனெனில், பகல் ஒளியில் பார்க்க முடிகிறது.✠ 10ஆனால், இரவில் நடப்பவர் இடறி விழுவார்; ஏனெனில் ,அப்போது⁕ ஒளி இல்லை” என்றார். 11இவ்வாறு கூறியபின், “நம் நண்பன் இலாசர் தூங்குகிறான்; நான் அவனை எழுப்புவதற்காகப் போகிறேன்” என்றார். 12அவருடைய சீடர் அவரிடம், “ஆண்டவரே, அவர் தூங்கினால் நலமடைவார்” என்றனர். 13இயேசு அவருடைய சாவைக் குறிப்பிட்டே இவ்வாறு சொன்னார். வெறும் தூக்கத்தையே அவர் குறிப்பிட்டதாக அவர்கள் நினைத்தார்கள்.✠ 14அப்போது இயேசு அவர்களிடம், “இலாசர் இறந்து விட்டான்” என்று வெளிப்படையாகச் சொல்லி விட்டு, 15“நான் அங்கு இல்லாமல் போனதுபற்றி உங்கள் பொருட்டு மகிழ்கிறேன்; ஏனெனில், நீங்கள் என்னை நம்புவதற்கு இது ஒரு வாய்ப்பாகிறது. அவனிடம் போவோம், வாருங்கள்” என்றார். 16திதிம் என்னும் தோமா தம் உடன் சீடரிடம், “நாமும் செல்வோம், அவரோடு இறப்போம்” என்றார்.
நம்புவோர் வாழ்வர்
17இயேசு அங்கு வந்தபோது இலாசரைக் கல்லறையில் வைத்து ஏற்கெனவே நான்கு நாள் ஆகியிருந்தது. 18பெத்தானியா எருசலேமுக்கு அருகில் ஏறக்குறைய மூன்று கிலோ மீட்டர்⁕ தொலையில் இருந்தது. 19சகோதரர் இறந்ததால் மார்த்தா, மரியா இவர்களுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் பலர் அங்கே வந்திருந்தனர். 20இயேசு வந்துகொண்டிருக்கிறார் என்று கேள்விப்பட்டதும் மார்த்தா அவரை எதிர்கொண்டு சென்றார்; மரியா வீட்டில் இருந்துவிட்டார். 21மார்த்தா இயேசவை நோக்கி, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான். 22இப்போதுகூட நீர் கடவுளிடம் கேட்பதை எல்லாம் அவர் உமக்குக் கொடுப்பார் என்பது எனக்குக் தெரியும்” என்றார். 23இயேசு அவரிடம், “உன் சகோதரன் உயிர்த்தெழுவான்” என்றார். 24மார்த்தா அவரிடம் , “இறுதி நாள் உயிர்த்தெழுதலின் போது அவனும் உயிர்த்தெழுவான் என்பது எனக்கு தெரியும்” என்றார். 25இயேசு அவரிடம், “உயிர்த்தெழுதலும் வாழ்வும் நானே. என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்பவர் இறப்பினும் வாழ்வார். 26உயிரோடு இருக்கும் போது என்னிடம் நம்பிக்கைகொள்ளும் எவரும் என்றுமே சாகமாட்டார். இதை நீ நம்புகிறாயா?” என்று கேட்டார். 27மார்த்தா அவரிடம், “ஆம் ஆண்டவரே, நீரே மெசியா! நீரே இறைமகன்! நீரே உலகிற்கு வரவிருந்தவர் என நம்புகிறேன்” என்றார்.
இயேசு கண்ணீர் விடுதல்
28இவ்வாறு சொன்னபின் மார்த்தா தம் சகோதரியான மரியாவைக் கூப்பிடச் சென்றார்; அவரிடம், “போதகர் வந்து விட்டார்; உன்னை அழைக்கிறார்” என்று காதோடு காதாய்ச் சொன்னார். 29இதைக் கேட்டதும் மரியா விரைந்தெழுந்து இயேசுவிடம் சென்றார். 30இயேசு அதுவரையிலும் ஊருக்குள் வரவில்லை. மார்த்தா தம்மைச் சந்தித்த இடத்திலேயே இன்னும் இருந்தார். 31வீட்டில் மரியாவுக்கு ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டிருந்த யூதர்கள் அவர் விரைந்தெழுந்து வெளியே செல்வதைக் கண்டு, அவர் அழுவதற்காகக் கல்லறைக்குப் போகிறார் என்று எண்ணி அவர் பின்னே சென்றார்கள். 32இயேசு இருந்த இடத்திற்கு மரியா வந்து, அவரைக் கண்டதும் அவர் காலில் விழுந்து, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான்” என்றார். 33மரியா அழுவதையும், அவரோடு வந்த யூதர்கள் அழுவதையும் கண்டபோது இயேசு உள்ளங் குமுறிக் கலங்கி, 34“அவனை எங்கே வைத்தீர்கள்?” என்று கேட்டார். அவர்கள் அவரிடம், “ஆண்டவரே, வந்து பாரும்” என்றார்கள். 35அப்போது இயேசு கண்ணீர் விட்டு அழுதார். 36அதைக் கண்ட யூதர்கள், “பாருங்கள், இலாசர்மேல் இவருக்கு எத்துணை அன்பு!” என்று பேசிக் கொண்டார்கள். 37ஆனால், அவர்களுள் சிலர், “பார்வையற்றவருக்குப் பார்வையளித்த இவர் இவரைச் சாகாமலிருக்கச் செய்ய இயலவில்லையா?” என்று கேட்டனர்.
இலாசர் உயிர்பெறுதல்
38இயேசு மீண்டும் உள்ளம் குமுறியவராய்க் கல்லறைக்கு அருகில் சென்றார். அது ஒரு குகை. அதை ஒரு கல் மூடியிருந்தது. 39“கல்லை அகற்றி விடுங்கள்” என்றார் இயேசு. இறந்து போனவரின் சகோதரியான மார்த்தா அவரிடம், “ஆண்டவரே, நான்கு நாள் ஆயிற்று; நாற்றம் அடிக்குமே!” என்றார். 40இயேசு அவரிடம், “நீ நம்பினால் கடவுளின் மாட்சிமையைக் காண்பாய் என நான் உன்னிடம் கூறவில்லையா?” என்று கேட்டார். 41அப்போது அவர்கள் கல்லை அகற்றினார்கள். இயேசு அண்ணாந்து பார்த்து, “தந்தையே, நீர் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்த்ததற்காக உமக்கு நன்றி கூறுகிறேன். 42நீர் எப்போதும் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்க்கிறீர் என்பது எனக்குத் தெரியும். எனினும், நீரே என்னை அனுப்பினீர் என்று சூழ்ந்து நிற்கும் இக்கூட்டம் நம்பும் பொருட்டே இப்படிச் சொன்னேன்” என்று கூறினார். 43இவ்வாறு சொன்ன பின் இயேசு உரத்த குரலில், “இலாசரே, வெளியே வா” என்று கூப்பிட்டார். 44இறந்தவர் உயிரோடு வெளியே வந்தார். அவருடைய கால்களும் கைகளும் துணியால் சுற்றப்பட்டிருந்தன. முகத்தில் துணி சுற்றப்பட்டிருந்தது. “கட்டுகளை அவிழ்த்து அவனைப் போகவிடுங்கள்” என்று இயேசு அவர்களிடம் கூறினார்.
இயேசுவைக் கொலை செய்யத் திட்டம்
(மத் 26:1-5; மாற் 14:1-2; லூக் 22:1-2)
45மரியாவிடம் வந்திருந்த யூதர் பலர் இயேசு செய்ததைக் கண்டு அவரை நம்பினர்
(thanks to www.arulvakku.com)

தவ கால  பயணம் பற்றிய மகிழ்ச்சியான உண்மை
நோன்பு என்பது துன்பம் மற்றும் தியாகத்தைப் பற்றியது அல்ல. இது புதிய வாழ்க்கைக்கு ஒரு பாதை. புனித வெள்ளி என்பது தீமை மற்றும் துன்பம்  மற்றும் இறப்பு பற்றியது அல்ல. அந்த புதிய வாழ்க்கையில் நம்மை அழைக்க இயேசு திறக்கும் கதவு அது.
ஆம், துன்பம் என்பது தவக்கால  பயணத்தின் ஒரு பகுதியாகும் (இது ஆண்டின் எந்த நேரத்திலும் அனுபவிக்க முடியும்). ஆமாம், நோன்பு மற்றும் மதுவிலக்கு, பிச்சை எடுப்பது மற்றும் தேவாலயத்தில் கூடுதல் நேரம் போன்ற தியாகங்களை தவக்காலத்தில்  உள்ளடக்கியுள்ளது. ஆனால் இவை பயணத்திற்கான வாகனங்கள் மட்டுமே.
இரக்கத்திலும், விடாமுயற்சியிலும், ஊழியத்திலும் வளர கடவுள் நம்முடைய துன்பங்களை (நாம் அவரை அனுமதித்தால்) பயன்படுத்துகிறார். நம்முடைய தியாகங்கள் ஒழுக்கத்தைக் கற்றுக்கொள்ள உதவுகின்றன (இது சீடர்களாக இருப்பது ) இதனால் நம் விருப்பத்தைத் தூய்மைப்படுத்தி பரிசுத்தத்தில் வலுவாக வளர முடியும். ஆனால் இந்த பயணம் இலக்கு அல்ல.
தவக்காலம்  என்பது உயிர்த்தெழுதலை மீட்பை அடைவது பற்றியது: நம்முடைய விசுவாசத்தைப் புதுப்பித்தல், பழைய பாவங்கள் இல்லாத ஒரு புதிய வாழ்க்கையில் நுழைவது, சேதமடைந்த உறவுகளை சரிசெய்தல், நாம் முன்பு செய்ததைவிட கடவுளின் ஆவியோடு வாழ்வது.
உங்கள் நம்பிக்கைக்கு எந்த நாள் மிகவும் முக்கியமானது: புனித வெள்ளியா  அல்லது ஈஸ்டர் ஞாயிறா ? கல்வாரி அன்று அந்த பயங்கரமான நாள் ஈஸ்டருக்கு முற்றிலும் அவசியமானது, ஆனால் நாம் உயிர்த்தெழுதலில் வாழ்கிறோம்! கத்தோலிக்கர்கள் ஈஸ்டர் மக்கள். இதன் பொருள் என்னவென்றால், இயேசு நம் வாழ்வின் ஆண்டவராக இருந்தால், கெட்ட விஷயம் எதுவும் நமக்கு ஒருபோதும் ஏற்படாது.
வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு மீதான தனது சக்தியைக் காண்பிப்பதன் மூலம் அவர் தன்னை உயிர்த்தெழுதல் மற்றும் வாழ்க்கை என்று நிரூபித்தார். இப்போது அவர் அதை மீண்டும் நிரூபிக்க விரும்புகிறார் - உங்களுக்கும், பார்க்கும் அனைவருக்கும்.
© 2020 by Terry Ann Modica

மார்ச் 22 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை

மார்ச்  22 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை
தவக்காலத்தின் 4ம் ஞாயிறு
1 Samuel 16:1b, 6-7, 10-13a
Psalm 23:1-6
Ephesians 5:8-14
John 9:1-41
யோவான் நற்செய்தி
பிறவியிலேயே பார்வையற்றவர் பார்வை பெறுதல்
1இயேசு சென்றுகொண்டிருக்கும்போது பிறவியிலேயே பார்வையற்ற ஒருவரைக் கண்டார். 2“ரபி, இவர் பார்வையற்றவராய்ப் பிறக்கக்காரணம் இவர் செய்த பாவமா? இவர் பெற்றோர் செய்த பாவமா?” என்று இயேசுவின் சீடர்கள் அவரிடம் கேட்டார்கள். 3அவர் மறுமொழியாக, “இவர் செய்த பாவமும் அல்ல; இவர் பெற்றோர் செய்த பாவமும் அல்ல; கடவுளின் செயல் இவர் வழியாக வெளிப்படும்பொருட்டே இப்படிப் பிறந்தார். 4பகலாய் இருக்கும் வரை என்னை அனுப்பியவரின் செயலை நாம் செய்ய வேண்டியிருக்கிறது. இரவு வருகிறது; அப்போது யாரும் செயலாற்ற இயலாது. 5நான் உலகில் இருக்கும்வரை நானே உலகின் ஒளி” என்றார்.✠ 6இவ்வாறு கூறியபின் அவர் தரையில் உமிழ்ந்து, உமிழ்நீரால் சேறு உண்டாக்கி, அச்சேற்றைப் பார்வையற்றவருடைய கண்களில் பூசி, 7“நீர் சிலோவாம் குளத்துக்குப் போய்க் கண்களைக் கழுவும்” என்றார். சிலோவாம் என்பதற்கு ‘அனுப்பப்பட்டவர்’ என்பது பொருள். அவரும் போய்க் கழுவிப் பார்வை பெற்றுத் திரும்பி வந்தார்.✠
8அக்கம் பக்கத்தாரும், அவர் பிச்சையெடுத்துக் கொண்டிருந்ததை முன்பு பார்த்திருந்தோரும், “இங்கே அமர்ந்து பிச்சையெடுத்துக் கொண்டிருந்தவர் இவர் அல்லவா?” என்று பேசிக்கொண்டனர். 9சிலர், “அவரே” என்றனர்; வேறு சிலர் “அவரல்ல; அவரைப்போல் இவரும் இருக்கிறார்” என்றனர். ஆனால், பார்வை பெற்றவர், “நான்தான் அவன்” என்றார். 10அவர்கள், “உமக்கு எப்படிப் பார்வை கிடைத்தது?” என்று அவரிடம் கேட்டார்கள். 11அவர் அவர்களைப் பார்த்து, “இயேசு எனப்படும் மனிதர் சேறு உண்டாக்கி, என் கண்களில் பூசி, ‘சிலோவாம் குளத்துக்குப் போய்க் கண்களைக் கழுவும்’ என்றார். நானும் போய்க் கழுவினேன்; பார்வை கிடைத்தது” என்றார். 12“அவர் எங்கே?” என்று அவர்கள் கேட்டார்கள். பார்வை பெற்றவர், “எனக்குத் தெரியாது” என்றார்.
பரிசேயரின் கேள்விக்கணைகள்
13முன்பு பார்வையற்றவராய் இருந்த அவரை அவர்கள் பரிசேயரிடம் கூட்டிவந்தார்கள். 14இயேசு சேறு உண்டாக்கி அவருக்குப் பார்வை அளித்தநாள் ஓர் ஓய்வுநாள். 15எனவே, “எப்படிப் பார்வை பெற்றாய்?” என்னும் அதே கேள்வியைப் பரிசேயரும் கேட்டனர். அதற்கு அவர் “இயேசு என் கண்களில் சேறு பூசினார்; பின் நான் கண்களைக் கழுவினேன்; இப்போது என்னால் பார்க்க முடிகிறது” என்றார். 16பரிசேயருள் சிலர், “ஓய்வுநாள் சட்டத்தைக் கடைப்பிடிக்காத இந்த ஆள் கடவுளிடமிருந்து வந்திருக்க முடியாது” என்று பேசிக் கொண்டனர். ஆனால், வேறு சிலர், “பாவியான ஒரு மனிதரால் இத்தகைய அரும் அடையாளங்களைச் செய்ய இயலுமா?” என்று கேட்டனர். இவ்வாறு அவர்களிடையே பிளவு ஏற்பட்டது. 17அவர்கள் பார்வையற்றிருந்தவரிடம், “உனக்குப் பார்வை அளித்த அந்த ஆளைக் குறித்து நீ என்ன சொல்கிறாய்?” என்று மீண்டும் கேட்டனர். “அவர் ஓர் இறைவாக்கினர்” என்றார் பார்வை பெற்றவர்.
18அவர் பார்வையற்றிருந்து இப்போது பார்வை பெற்றுள்ளார் என்பதை அவருடைய பெற்றோரைக் கூப்பிட்டுக் கேட்கும்வரை யூதர்கள் நம்பவில்லை. 19“பிறவியிலேயே பார்வையற்றிருந்தான் என நீங்கள் கூறும் உங்கள் மகன் இவன்தானா? இப்போது இவனுக்கு எப்படிக் கண் தெரிகிறது?” என்று கேட்டார்கள். 20அவருடைய பெற்றோர் மறுமொழியாக, “இவன் எங்களுடைய மகன்தான். இவன் பிறவிலேயே பார்வையற்றவன்தான். 21ஆனால், இப்போது எப்படி அவனுக்குக் கண் தெரிகிறது என்பதோ யார் அவனுக்குப் பார்வை அளித்தார் என்பதோ எங்களுக்குத் தெரியாது. அவனிடமே கேளுங்கள். அவன் வயது வந்தவன் தானே! நடந்ததை அவனே சொல்லட்டும்” என்றனர். 22யூதர்களுக்கு அஞ்சியதால்தான் அவருடைய பெற்றோர் இப்படிக் கூறினர். ஏனெனில், இயேசுவை மெசியாவாக ஏற்றுக் கொள்ளும் எவரையும் தொழுகைக் கூடத்திலிருந்து விலக்கிவிடவேண்டும் என்று யூதர்கள் ஏற்கெனவே தங்களிடையே உடன்பாடு செய்திருந்தார்கள். 23அதனால் அவருடைய பெற்றோர், “அவன் வயதுவந்தவன் தானே! அவனிடமே கேட்டுக்கொள்ளுங்கள்” என்றனர்.
24பார்வையற்றிருந்தவரை யூதர்கள் இரண்டாம் முறையாகக் கூப்பிட்டு அவரிடம், “உண்மையைச் சொல்லிக் கடவுளை மாட்சிப்படுத்து.⁕ இம்மனிதன் ஒரு பாவி என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்” என்றனர். 25பார்வை பெற்றவர் மறுமொழியாக, “அவர் பாவியா இல்லையா என்பது எனக்குத் தெரியாது. ஒன்று மட்டும் எனக்குத் தெரியும்; நான் பார்வையற்றவனாய் இருந்தேன்; இப்போது பார்வை பெற்றுள்ளேன்” என்றார். 26அவர்கள் அவரிடம், “அவன் உனக்கு என்ன செய்தான்? எப்படிப் பார்வை அளித்தான்?” என்று கேட்டார்கள். 27அவர் மறுமொழியாக, “ஏற்கெனவே நான் உங்களிடம் சொன்னேன். அப்போது நீங்கள் கேட்கவில்லை. இப்போது மீண்டும் ஏன் கேட்க விரும்புகிறீர்கள்? ஒரு வேளை நீங்களும் அவருடைய சீடர்கள் ஆக விரும்புகிறீர்களோ?” என்று கேட்டார். 28அவர்கள் அவரைப் பழித்து, “நீ அந்த ஆளுடைய சீடனாக இரு. நாங்கள் மோசேயின் சீடர்கள். 29மோசேயோடு கடவுள் பேசினார் என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்; இவன் எங்கிருந்து வந்தான் என்பதே தெரியாது” என்றார்கள். 30அதற்கு அவர் “இது வியப்பாய் இல்லையா? எனக்குப் பார்வை அளித்திருக்கிறார்; அப்படியிருந்தும் அவர் எங்கிருந்து வந்தவர் எனத் தெரியாது என்கிறீர்களே! 31பாவிகளுக்குக் கடவுள் செவிசாய்ப்பதில்லை; இறைப்பற்றுடையவராய்க் கடவுளின் திருவுளப்படி நடப்பவருக்கே அவர் செவி சாய்க்கிறார் என்பது நமக்குத் தெரியும்.✠ 32பிறவியிலேயே பார்வையற்றிருந்த ஒருவர் பார்வை பெற்றதாக வரலாறே இல்லையே! 33இவர் கடவுளிடமிருந்து வராதவர் என்றால் இவரால் எதுவுமே செய்திருக்க இயலாது” என்றார். 34அவர்கள் அவரைப் பார்த்து, “பிறப்பிலிருந்தே பாவத்தில் மூழ்கிக் கிடக்கும் நீயா எங்களுக்குக் கற்றுத் தருகிறாய்?” என்று சொல்லி அவரை வெளியே தள்ளினர்.
பார்வையற்றோர் பரிசேயரே
35யூதர்கள் அவரை வெளியே தள்ளிவிட்டதைப்பற்றி இயேசு கேள்விப்பட்டார்; பின் அவரைக் கண்டபோது, “மானிடமகனிடம் நீர் நம்பிக்கை கொள்கிறீரா?” என்று கேட்டார். 36அவர் மறுமொழியாக, “ஐயா, அவர் யார்? சொல்லும். அப்போது நானும் அவரிடம் நம்பிக்கை கொள்வேன்” என்றார். 37இயேசு அவரிடம், “நீர் அவரைப் பார்த்திருக்கிறீர்! உம்மோடு பேசிக்கொண்டிருப்பவரே அவர்” என்றார். 38அவர், “ஆண்டவரே, நம்பிக்கைகொள்கிறேன்” என்று கூறி அவரை வணங்கினார். 39அப்போது இயேசு, “தீர்ப்பு அளிக்கவே நான் இவ்வுலகிற்கு வந்தேன்; பார்வையற்றோர் பார்வை பெறவும் பார்வையுடையோர் பார்வையற்றோர் ஆகவுமே வந்தேன்” என்றார். 40அவரோடு இருந்த பரிசேயர் இதைக் கேட்டபோது, “நாங்களுமா பார்வையற்றோர்?” என்று கேட்டனர். 41இயேசு அவர்களிடம், “நீங்கள் பார்வையற்றோராய் இருந்திருந்தால், உங்களிடம் பாவம் இராது. ஆனால், நீங்கள் ‘எங்களுக்குக் கண் தெரிகிறது’ என்கிறீர்கள். எனவே, நீங்கள் பாவிகளாகவே இருக்கிறீர்கள்” என்றார்.✠
(thanks to www.arulvakku.com)
மனமாற்றம் எவ்வாறு நிகழ்கிறது
கிறிஸ்துவுக்குள்  நாம் மாறுவது என்பது ஒரு செயல்முறை. இன்றைய நற்செய்தி வாசிப்பில் பார்வையற்றவர் இந்த மனமாறும் பயணத்திற்கு  விசுவாசத்திற்கும்  எடுத்துக்காட்டாக இருக்கிறார்.  முதலில் அவர் இயேசுவிடம் செல்லவில்லை என்பதைக் கவனியுங்கள். இயேசு அவரிடம் வந்தார். என்ன நடக்கும் என்று காத்திருந்து இயேசுவுக்குக் கீழ்ப்படிவதன் மூலம் அந்த மனிதன் பதிலளித்தார்.
இயேசு நம்மைத் தேடும்போது, நாம் அவர் நம்மை தொட அனுமதிக்கும்போது, நம்முள் மனமாற்றம் தொடங்குகிறது,  பின்னர் அவர் உண்மையை கண்டுகொள்ள  நம் கண்களைத் திறக்கிறார், ஆனால் நமக்கு உண்மை அனைத்தும்  உடனடியாக புரிவதில்லை.
அவனது குணத்தைப் பற்றி அந்த மனிதனின் அயலவர்கள் கேட்டபோது, இயேசு யார் என்று அவருக்கு இன்னும் புரியவில்லை; அவர் அவரை ஒரு மனிதனாக மட்டுமே நினைத்தார்.
பின்னர், பரிசேயர்கள்  கேட்க கேட்க  இயேசு யார் என்று யோசிக்கிறார். இயேசு ஒரு தீர்க்கதரிசியாக இருக்க வேண்டும் என்று அவர் முடிவிற்கு வந்தார், தீர்க்கதரிசி என்ற பதம்  யூதர்களுக்கு மிகவும் மதிப்பிற்குரிய, புனிதமான தொழிலாக இருந்தது.
அடுத்து, பரிசேயர்கள் அவரை மிகவும் சுமாராக நடத்தி, இயேசு தான் கிறிஸ்து, நம்மை மீட்க வந்தவர்  என்று கூறினால் அவரை ஜெப ஆலயத்திலிருந்து வெளியேற்றுவதற்கான வாய்ப்பை எழுப்பியபோது, அது உண்மையா என்று அவர் யோசிக்கத் தொடங்கினார். இயேசுவை வெறுப்பதற்கான காரணங்கள் அவருடைய ஆன்மீக குருட்டுத்தன்மையை குணப்படுத்தும் கண் திறப்பவர்களாக மாறியது.
கடைசியாக, பரிசேயரிடமிருந்து அவர் அனுபவித்த தவறான நடத்தைக்கு , ஆறுதல் அளிக்கும்  விதமாக இயேசு அவரை மீண்டும் சந்தித்தனர்.  அக்கறையுள்ள இந்த செயலில், அந்த அன்பில்,  இயேசு உண்மையில் யார் என்பதை அந்த மனிதனால் பார்க்க முடிந்தது.
மனமாற்றம் - நம்முடைய ஆன்மீக பார்வையின் சுத்திகரிப்பு - கடவுள் நம்மீது வைத்திருக்கும் அன்பையும் அக்கறையையும் நாம் அங்கீகரிக்கும்போது, நமது ஆனமீக பார்வையின் மாற்றம்,  நம்முடைய துன்பங்களின் நெருப்பில் நடைபெறுகிறது.
© 2020 by Terry A. Modica

மார்ச் 8 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை

மார்ச் 8 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை
தவக்காலத்தின் 2ம் ஞாயிறு
Genesis 12:1-4a
Psalm 33:4-5, 18-20, 22
2 Timothy 1:8b-10
Matthew 17:1-9

மத்தேயு நற்செய்தி 

இயேசு தோற்றம் மாறுதல்
(மாற் 9:2-13; லூக் 9:28-36)
1ஆறு நாள்களுக்குப் பின்பு இயேசு பேதுருவையும் யாக்கோபையும் அவர் சகோதரரான யோவானையும் ஓர் உயர்ந்த மலைக்குத் தனிமையாகக் கூட்டிக்கொண்டு போனார். 2அங்கே அவர்கள்முன் அவர் தோற்றம் மாறினார். அவரது முகம் கதிரவனைப் போல் ஒளிர்ந்தது. அவருடைய ஆடைகள் ஒளிபோன்று வெண்மையாயின. 3இதோ! மோசேயும் எலியாவும் அவர்களுக்கு முன் தோன்றி இயேசுவோடு உரையாடிக்கொண்டிருந்தனர். 4பேதுரு இயேசுவைப் பார்த்து, “ஆண்டவரே, நாம் இங்கேயே இருப்பது நல்லது. உமக்கு ஒன்றும் மோசேக்கு ஒன்றும் எலியாவுக்கு ஒன்றுமாக மூன்று கூடாரங்களை அமைக்கட்டுமா? இது உமக்கு விருப்பமா?” என்றார். 5அவர் தொடர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தபோது ஒளிமயமான மேகம் ஒன்று அவர்கள்மேல் நிழலிட்டது. அந்த மேகத்தினின்று, “என் அன்பார்ந்த மைந்தர் இவரே, இவர்பொருட்டு நான் பூரிப்படைகிறேன். இவருக்குச் செவிசாயுங்கள்” என்று ஒரு குரல் ஒலித்தது.✠ 6அதைக் கேட்டதும் சீடர்கள் மிகவும் அஞ்சி முகங்குப்புற விழுந்தார்கள். 7இயேசு அவர்களிடம் வந்து அவர்களைத் தொட்டு, “எழுந்திருங்கள், அஞ்சாதீர்கள்” என்றார். 8அவர்கள் நிமிர்ந்து பார்த்தபோது இயேசு ஒருவரைத்தவிர வேறு எவரையும் காணவில்லை. 9அவர்கள் மலையிலிருந்து இறங்கிவந்தபோது இயேசு, “மானிட மகன் இறந்து உயிருடன் எழுப்பப்படும்வரை இக்காட்சியைப்பற்றி எவருக்கும் சொல்லக்கூடாது” என அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்
(thanks to www.arulvakku.com)



இன்று  உங்கள் வாழ்க்கைக்கான உருமாற்றம்

இன்றைய நற்செய்தி வாசிப்பில் காணப்படுவது போல், தபூர் மலைக்கு மேலே, கிறிஸ்துவின் தூய ஒளி வெளிப்பட்டது. தந்தை,  “என் அன்பார்ந்த மைந்தர் இவரே, இவர்பொருட்டு நான் பூரிப்படைகிறேன். இவருக்குச் செவிசாயுங்கள்" என்றார்.


நாம் நற்செய்தியை கேட்கும் ஒவ்வொரு முறையும் நமக்குள் உருமாற்றம் மீண்டும் மீண்டும் நிகழ்கிறது, நேற்றையதை விட இன்று நம்முடைய விசுவாசம்  இன்னும் ஒளி   பெறுகிறோம்.   இப்போது நாம் தான் மாற்றப்பட்டிருக்கிறோம்! நாம் நமது உண்மையான அடையாளமாக மாற்றப்படுகிறோம். நம்  உண்மையான அடையாளம் என்ன? இது நம்முடைய உள்ளார்ந்த ஜீவன், இது கடவுளின் சாயலில் படைக்கப்பட்டு கடவுளின் சாயலுக்கு முழுக்காட்டுதல் பெற்றது. கடவுளை போல இருப்பது தான்  நம் உண்மையான அடையாளம்.

நம்முடைய உண்மையான அடையாளத்தின்படி வாழும்போது வாழ்க்கையை நாம் அதிகம் அனுபவிக்கிறோம். உதாரணமாக, நீங்கள் பொறுமையிழக்கும்போது எப்படி உணருகிறீர்கள்? அவ்வளவு நல்லதல்ல, இல்லையா? கடவுள் பொறுமையாக இருப்பதால் தான் (அவருடைய உண்மையான அடையாளம் மற்றும் உங்களுடைய விளக்கத்திற்கு 1 கொரிந்தியர் 13: 4-7 ஐக் காண்க), நாம்  பொறுமையாக இருக்கும்போது, நாம்  மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறோம்.


தவ காலத்தில், நாம் எப்படி கிறிஸ்துவைப் போல இருக்கிறோம்  என்பதை தாழ்மையுடன் ஆராய்ந்து, நம்முடைய பாவங்களிலிருந்து மனந்திரும்புவதன் மூலம், அவருடைய ஒளி நமக்குள் இருக்கும் இருளை அகற்ற அனுமதிக்க வேண்டும். .

இயேசு தனது அழைப்பை நிறைவேற்ற தனது மலை அனுபவத்தை விட்டு வந்தார். . கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றி, தேவன் நமக்குச் செய்ததைச் செய்ய நாமும் நம் மலையடிவாரத்தை விட்டு விடுகிறோம். தீமோத்தேயுவின் வாசிப்பு சுட்டிக்காட்டியுள்ளபடி, புனித வாழ்வு  வாழ்வதில் கஷ்டங்கள் இருந்தாலும், ஒவ்வொரு கல்வாரிக்குப் பிறகும் எப்போதும் ஒரு ஈஸ்டர் பண்டிகை இருப்பதால்  நாம் ஆறுதலடையலாம். "கடவுளிடமிருந்து வரும் பலத்தை" நாம் நம்பவேண்டும்.
© 2020 by Terry A. Modica