மார்ச் 29 2020 ஞாயிறு நற்செய்தி மறையுரை
தவக்காலத்தின் 5ம் ஞாயிறு
Ezekiel 37:12-14
Psalm 130:1-8
Romans 8:8-11
John 11:1-45
யோவான் நற்செய்தி
இலாசர் இறத்தல்
1பெத்தானியாவில் வாழ்ந்து வந்த இலாசர் என்னும் ஒருவர் நோயுற்றிருந்தார். அவ்வூரில்தான் மரியாவும் அவருடைய சகோதரியான மார்த்தாவும் வாழ்ந்துவந்தனர். 2இந்த மரியாதான் ஆண்டவர்மேல் நறுமணத்தைலம் பூசித் தமது கூந்தலால் அவரின் காலடிகளைத் துடைத்தவர். நோயுற்றிருந்த இலாசர் இவருடைய சகோதரர். 3இலாசரின் சகோதரிகள் இயேசுவிடம் ஆளனுப்பி, “ஆண்டவரே, உம் நண்பன் நோயுற்றிருக்கிறான்” என்று தெரிவித்தார்கள். 4அவர் இதைக் கேட்டு, “இந்நோய் சாவில் போய் முடியாது. கடவுளின் மாட்சி விளங்கவே இவன் நோயுற்றான். இதனால் மானிடமகனும் மாட்சி பெறுவார்” என்றார். 5மார்த்தாவிடமும் அவருடைய சகோதரியான மரியாவிடமும் இலாசரிடமும் இயேசு அன்பு கொண்டிருந்தார். 6இலாசர் நோயுற்றிருந்ததைக் கேள்விப்பட்ட பிறகு, தாம் இருந்த இடத்தில் இன்னும் இரண்டு நாள் அவர் தங்கியிருந்தார்.
7பின்னர், தம் சீடரிடம், “மீண்டும் யூதேயாவுக்குப் போவோம், வாருங்கள்” என்று கூறினார். 8அவருடைய சீடர்கள் அவரிடம், “ரபி, இப்போது தானே யூதர்கள் உம்மேல் கல்லெறிய முயன்றார்கள்; மீண்டும் அங்குப் போகிறீரா?” என்று கேட்டார்கள். 9இயேசு மறுமொழியாக, “பகலுக்குப் பன்னிரண்டு மணி நேரம் உண்டு அல்லவா? பகலில் நடப்பவர் இடறி விழுவதில்லை; ஏனெனில், பகல் ஒளியில் பார்க்க முடிகிறது.✠ 10ஆனால், இரவில் நடப்பவர் இடறி விழுவார்; ஏனெனில் ,அப்போது⁕ ஒளி இல்லை” என்றார். 11இவ்வாறு கூறியபின், “நம் நண்பன் இலாசர் தூங்குகிறான்; நான் அவனை எழுப்புவதற்காகப் போகிறேன்” என்றார். 12அவருடைய சீடர் அவரிடம், “ஆண்டவரே, அவர் தூங்கினால் நலமடைவார்” என்றனர். 13இயேசு அவருடைய சாவைக் குறிப்பிட்டே இவ்வாறு சொன்னார். வெறும் தூக்கத்தையே அவர் குறிப்பிட்டதாக அவர்கள் நினைத்தார்கள்.✠ 14அப்போது இயேசு அவர்களிடம், “இலாசர் இறந்து விட்டான்” என்று வெளிப்படையாகச் சொல்லி விட்டு, 15“நான் அங்கு இல்லாமல் போனதுபற்றி உங்கள் பொருட்டு மகிழ்கிறேன்; ஏனெனில், நீங்கள் என்னை நம்புவதற்கு இது ஒரு வாய்ப்பாகிறது. அவனிடம் போவோம், வாருங்கள்” என்றார். 16திதிம் என்னும் தோமா தம் உடன் சீடரிடம், “நாமும் செல்வோம், அவரோடு இறப்போம்” என்றார்.
நம்புவோர் வாழ்வர்
17இயேசு அங்கு வந்தபோது இலாசரைக் கல்லறையில் வைத்து ஏற்கெனவே நான்கு நாள் ஆகியிருந்தது. 18பெத்தானியா எருசலேமுக்கு அருகில் ஏறக்குறைய மூன்று கிலோ மீட்டர்⁕ தொலையில் இருந்தது. 19சகோதரர் இறந்ததால் மார்த்தா, மரியா இவர்களுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் பலர் அங்கே வந்திருந்தனர். 20இயேசு வந்துகொண்டிருக்கிறார் என்று கேள்விப்பட்டதும் மார்த்தா அவரை எதிர்கொண்டு சென்றார்; மரியா வீட்டில் இருந்துவிட்டார். 21மார்த்தா இயேசவை நோக்கி, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான். 22இப்போதுகூட நீர் கடவுளிடம் கேட்பதை எல்லாம் அவர் உமக்குக் கொடுப்பார் என்பது எனக்குக் தெரியும்” என்றார். 23இயேசு அவரிடம், “உன் சகோதரன் உயிர்த்தெழுவான்” என்றார். 24மார்த்தா அவரிடம் , “இறுதி நாள் உயிர்த்தெழுதலின் போது அவனும் உயிர்த்தெழுவான் என்பது எனக்கு தெரியும்” என்றார். 25இயேசு அவரிடம், “உயிர்த்தெழுதலும் வாழ்வும் நானே. என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்பவர் இறப்பினும் வாழ்வார். 26உயிரோடு இருக்கும் போது என்னிடம் நம்பிக்கைகொள்ளும் எவரும் என்றுமே சாகமாட்டார். இதை நீ நம்புகிறாயா?” என்று கேட்டார். 27மார்த்தா அவரிடம், “ஆம் ஆண்டவரே, நீரே மெசியா! நீரே இறைமகன்! நீரே உலகிற்கு வரவிருந்தவர் என நம்புகிறேன்” என்றார்.
இயேசு கண்ணீர் விடுதல்
28இவ்வாறு சொன்னபின் மார்த்தா தம் சகோதரியான மரியாவைக் கூப்பிடச் சென்றார்; அவரிடம், “போதகர் வந்து விட்டார்; உன்னை அழைக்கிறார்” என்று காதோடு காதாய்ச் சொன்னார். 29இதைக் கேட்டதும் மரியா விரைந்தெழுந்து இயேசுவிடம் சென்றார். 30இயேசு அதுவரையிலும் ஊருக்குள் வரவில்லை. மார்த்தா தம்மைச் சந்தித்த இடத்திலேயே இன்னும் இருந்தார். 31வீட்டில் மரியாவுக்கு ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டிருந்த யூதர்கள் அவர் விரைந்தெழுந்து வெளியே செல்வதைக் கண்டு, அவர் அழுவதற்காகக் கல்லறைக்குப் போகிறார் என்று எண்ணி அவர் பின்னே சென்றார்கள். 32இயேசு இருந்த இடத்திற்கு மரியா வந்து, அவரைக் கண்டதும் அவர் காலில் விழுந்து, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான்” என்றார். 33மரியா அழுவதையும், அவரோடு வந்த யூதர்கள் அழுவதையும் கண்டபோது இயேசு உள்ளங் குமுறிக் கலங்கி, 34“அவனை எங்கே வைத்தீர்கள்?” என்று கேட்டார். அவர்கள் அவரிடம், “ஆண்டவரே, வந்து பாரும்” என்றார்கள். 35அப்போது இயேசு கண்ணீர் விட்டு அழுதார். 36அதைக் கண்ட யூதர்கள், “பாருங்கள், இலாசர்மேல் இவருக்கு எத்துணை அன்பு!” என்று பேசிக் கொண்டார்கள். 37ஆனால், அவர்களுள் சிலர், “பார்வையற்றவருக்குப் பார்வையளித்த இவர் இவரைச் சாகாமலிருக்கச் செய்ய இயலவில்லையா?” என்று கேட்டனர்.
இலாசர் உயிர்பெறுதல்
38இயேசு மீண்டும் உள்ளம் குமுறியவராய்க் கல்லறைக்கு அருகில் சென்றார். அது ஒரு குகை. அதை ஒரு கல் மூடியிருந்தது. 39“கல்லை அகற்றி விடுங்கள்” என்றார் இயேசு. இறந்து போனவரின் சகோதரியான மார்த்தா அவரிடம், “ஆண்டவரே, நான்கு நாள் ஆயிற்று; நாற்றம் அடிக்குமே!” என்றார். 40இயேசு அவரிடம், “நீ நம்பினால் கடவுளின் மாட்சிமையைக் காண்பாய் என நான் உன்னிடம் கூறவில்லையா?” என்று கேட்டார். 41அப்போது அவர்கள் கல்லை அகற்றினார்கள். இயேசு அண்ணாந்து பார்த்து, “தந்தையே, நீர் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்த்ததற்காக உமக்கு நன்றி கூறுகிறேன். 42நீர் எப்போதும் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்க்கிறீர் என்பது எனக்குத் தெரியும். எனினும், நீரே என்னை அனுப்பினீர் என்று சூழ்ந்து நிற்கும் இக்கூட்டம் நம்பும் பொருட்டே இப்படிச் சொன்னேன்” என்று கூறினார். 43இவ்வாறு சொன்ன பின் இயேசு உரத்த குரலில், “இலாசரே, வெளியே வா” என்று கூப்பிட்டார். 44இறந்தவர் உயிரோடு வெளியே வந்தார். அவருடைய கால்களும் கைகளும் துணியால் சுற்றப்பட்டிருந்தன. முகத்தில் துணி சுற்றப்பட்டிருந்தது. “கட்டுகளை அவிழ்த்து அவனைப் போகவிடுங்கள்” என்று இயேசு அவர்களிடம் கூறினார்.
இயேசுவைக் கொலை செய்யத் திட்டம்
(மத் 26:1-5; மாற் 14:1-2; லூக் 22:1-2)
45மரியாவிடம் வந்திருந்த யூதர் பலர் இயேசு செய்ததைக் கண்டு அவரை நம்பினர்
(thanks to www.arulvakku.com)
தவ கால பயணம் பற்றிய மகிழ்ச்சியான உண்மை
நோன்பு என்பது துன்பம் மற்றும் தியாகத்தைப் பற்றியது அல்ல. இது புதிய வாழ்க்கைக்கு ஒரு பாதை. புனித வெள்ளி என்பது தீமை மற்றும் துன்பம் மற்றும் இறப்பு பற்றியது அல்ல. அந்த புதிய வாழ்க்கையில் நம்மை அழைக்க இயேசு திறக்கும் கதவு அது.
ஆம், துன்பம் என்பது தவக்கால பயணத்தின் ஒரு பகுதியாகும் (இது ஆண்டின் எந்த நேரத்திலும் அனுபவிக்க முடியும்). ஆமாம், நோன்பு மற்றும் மதுவிலக்கு, பிச்சை எடுப்பது மற்றும் தேவாலயத்தில் கூடுதல் நேரம் போன்ற தியாகங்களை தவக்காலத்தில் உள்ளடக்கியுள்ளது. ஆனால் இவை பயணத்திற்கான வாகனங்கள் மட்டுமே.
இரக்கத்திலும், விடாமுயற்சியிலும், ஊழியத்திலும் வளர கடவுள் நம்முடைய துன்பங்களை (நாம் அவரை அனுமதித்தால்) பயன்படுத்துகிறார். நம்முடைய தியாகங்கள் ஒழுக்கத்தைக் கற்றுக்கொள்ள உதவுகின்றன (இது சீடர்களாக இருப்பது ) இதனால் நம் விருப்பத்தைத் தூய்மைப்படுத்தி பரிசுத்தத்தில் வலுவாக வளர முடியும். ஆனால் இந்த பயணம் இலக்கு அல்ல.
தவக்காலம் என்பது உயிர்த்தெழுதலை மீட்பை அடைவது பற்றியது: நம்முடைய விசுவாசத்தைப் புதுப்பித்தல், பழைய பாவங்கள் இல்லாத ஒரு புதிய வாழ்க்கையில் நுழைவது, சேதமடைந்த உறவுகளை சரிசெய்தல், நாம் முன்பு செய்ததைவிட கடவுளின் ஆவியோடு வாழ்வது.
உங்கள் நம்பிக்கைக்கு எந்த நாள் மிகவும் முக்கியமானது: புனித வெள்ளியா அல்லது ஈஸ்டர் ஞாயிறா ? கல்வாரி அன்று அந்த பயங்கரமான நாள் ஈஸ்டருக்கு முற்றிலும் அவசியமானது, ஆனால் நாம் உயிர்த்தெழுதலில் வாழ்கிறோம்! கத்தோலிக்கர்கள் ஈஸ்டர் மக்கள். இதன் பொருள் என்னவென்றால், இயேசு நம் வாழ்வின் ஆண்டவராக இருந்தால், கெட்ட விஷயம் எதுவும் நமக்கு ஒருபோதும் ஏற்படாது.
வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு மீதான தனது சக்தியைக் காண்பிப்பதன் மூலம் அவர் தன்னை உயிர்த்தெழுதல் மற்றும் வாழ்க்கை என்று நிரூபித்தார். இப்போது அவர் அதை மீண்டும் நிரூபிக்க விரும்புகிறார் - உங்களுக்கும், பார்க்கும் அனைவருக்கும்.
© 2020 by Terry Ann Modica
தவக்காலத்தின் 5ம் ஞாயிறு
Ezekiel 37:12-14
Psalm 130:1-8
Romans 8:8-11
John 11:1-45
யோவான் நற்செய்தி
இலாசர் இறத்தல்
1பெத்தானியாவில் வாழ்ந்து வந்த இலாசர் என்னும் ஒருவர் நோயுற்றிருந்தார். அவ்வூரில்தான் மரியாவும் அவருடைய சகோதரியான மார்த்தாவும் வாழ்ந்துவந்தனர். 2இந்த மரியாதான் ஆண்டவர்மேல் நறுமணத்தைலம் பூசித் தமது கூந்தலால் அவரின் காலடிகளைத் துடைத்தவர். நோயுற்றிருந்த இலாசர் இவருடைய சகோதரர். 3இலாசரின் சகோதரிகள் இயேசுவிடம் ஆளனுப்பி, “ஆண்டவரே, உம் நண்பன் நோயுற்றிருக்கிறான்” என்று தெரிவித்தார்கள். 4அவர் இதைக் கேட்டு, “இந்நோய் சாவில் போய் முடியாது. கடவுளின் மாட்சி விளங்கவே இவன் நோயுற்றான். இதனால் மானிடமகனும் மாட்சி பெறுவார்” என்றார். 5மார்த்தாவிடமும் அவருடைய சகோதரியான மரியாவிடமும் இலாசரிடமும் இயேசு அன்பு கொண்டிருந்தார். 6இலாசர் நோயுற்றிருந்ததைக் கேள்விப்பட்ட பிறகு, தாம் இருந்த இடத்தில் இன்னும் இரண்டு நாள் அவர் தங்கியிருந்தார்.
7பின்னர், தம் சீடரிடம், “மீண்டும் யூதேயாவுக்குப் போவோம், வாருங்கள்” என்று கூறினார். 8அவருடைய சீடர்கள் அவரிடம், “ரபி, இப்போது தானே யூதர்கள் உம்மேல் கல்லெறிய முயன்றார்கள்; மீண்டும் அங்குப் போகிறீரா?” என்று கேட்டார்கள். 9இயேசு மறுமொழியாக, “பகலுக்குப் பன்னிரண்டு மணி நேரம் உண்டு அல்லவா? பகலில் நடப்பவர் இடறி விழுவதில்லை; ஏனெனில், பகல் ஒளியில் பார்க்க முடிகிறது.✠ 10ஆனால், இரவில் நடப்பவர் இடறி விழுவார்; ஏனெனில் ,அப்போது⁕ ஒளி இல்லை” என்றார். 11இவ்வாறு கூறியபின், “நம் நண்பன் இலாசர் தூங்குகிறான்; நான் அவனை எழுப்புவதற்காகப் போகிறேன்” என்றார். 12அவருடைய சீடர் அவரிடம், “ஆண்டவரே, அவர் தூங்கினால் நலமடைவார்” என்றனர். 13இயேசு அவருடைய சாவைக் குறிப்பிட்டே இவ்வாறு சொன்னார். வெறும் தூக்கத்தையே அவர் குறிப்பிட்டதாக அவர்கள் நினைத்தார்கள்.✠ 14அப்போது இயேசு அவர்களிடம், “இலாசர் இறந்து விட்டான்” என்று வெளிப்படையாகச் சொல்லி விட்டு, 15“நான் அங்கு இல்லாமல் போனதுபற்றி உங்கள் பொருட்டு மகிழ்கிறேன்; ஏனெனில், நீங்கள் என்னை நம்புவதற்கு இது ஒரு வாய்ப்பாகிறது. அவனிடம் போவோம், வாருங்கள்” என்றார். 16திதிம் என்னும் தோமா தம் உடன் சீடரிடம், “நாமும் செல்வோம், அவரோடு இறப்போம்” என்றார்.
நம்புவோர் வாழ்வர்
17இயேசு அங்கு வந்தபோது இலாசரைக் கல்லறையில் வைத்து ஏற்கெனவே நான்கு நாள் ஆகியிருந்தது. 18பெத்தானியா எருசலேமுக்கு அருகில் ஏறக்குறைய மூன்று கிலோ மீட்டர்⁕ தொலையில் இருந்தது. 19சகோதரர் இறந்ததால் மார்த்தா, மரியா இவர்களுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் பலர் அங்கே வந்திருந்தனர். 20இயேசு வந்துகொண்டிருக்கிறார் என்று கேள்விப்பட்டதும் மார்த்தா அவரை எதிர்கொண்டு சென்றார்; மரியா வீட்டில் இருந்துவிட்டார். 21மார்த்தா இயேசவை நோக்கி, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான். 22இப்போதுகூட நீர் கடவுளிடம் கேட்பதை எல்லாம் அவர் உமக்குக் கொடுப்பார் என்பது எனக்குக் தெரியும்” என்றார். 23இயேசு அவரிடம், “உன் சகோதரன் உயிர்த்தெழுவான்” என்றார். 24மார்த்தா அவரிடம் , “இறுதி நாள் உயிர்த்தெழுதலின் போது அவனும் உயிர்த்தெழுவான் என்பது எனக்கு தெரியும்” என்றார். 25இயேசு அவரிடம், “உயிர்த்தெழுதலும் வாழ்வும் நானே. என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்பவர் இறப்பினும் வாழ்வார். 26உயிரோடு இருக்கும் போது என்னிடம் நம்பிக்கைகொள்ளும் எவரும் என்றுமே சாகமாட்டார். இதை நீ நம்புகிறாயா?” என்று கேட்டார். 27மார்த்தா அவரிடம், “ஆம் ஆண்டவரே, நீரே மெசியா! நீரே இறைமகன்! நீரே உலகிற்கு வரவிருந்தவர் என நம்புகிறேன்” என்றார்.
இயேசு கண்ணீர் விடுதல்
28இவ்வாறு சொன்னபின் மார்த்தா தம் சகோதரியான மரியாவைக் கூப்பிடச் சென்றார்; அவரிடம், “போதகர் வந்து விட்டார்; உன்னை அழைக்கிறார்” என்று காதோடு காதாய்ச் சொன்னார். 29இதைக் கேட்டதும் மரியா விரைந்தெழுந்து இயேசுவிடம் சென்றார். 30இயேசு அதுவரையிலும் ஊருக்குள் வரவில்லை. மார்த்தா தம்மைச் சந்தித்த இடத்திலேயே இன்னும் இருந்தார். 31வீட்டில் மரியாவுக்கு ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டிருந்த யூதர்கள் அவர் விரைந்தெழுந்து வெளியே செல்வதைக் கண்டு, அவர் அழுவதற்காகக் கல்லறைக்குப் போகிறார் என்று எண்ணி அவர் பின்னே சென்றார்கள். 32இயேசு இருந்த இடத்திற்கு மரியா வந்து, அவரைக் கண்டதும் அவர் காலில் விழுந்து, “ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்திருந்தால் என் சகோதரன் இறந்திருக்க மாட்டான்” என்றார். 33மரியா அழுவதையும், அவரோடு வந்த யூதர்கள் அழுவதையும் கண்டபோது இயேசு உள்ளங் குமுறிக் கலங்கி, 34“அவனை எங்கே வைத்தீர்கள்?” என்று கேட்டார். அவர்கள் அவரிடம், “ஆண்டவரே, வந்து பாரும்” என்றார்கள். 35அப்போது இயேசு கண்ணீர் விட்டு அழுதார். 36அதைக் கண்ட யூதர்கள், “பாருங்கள், இலாசர்மேல் இவருக்கு எத்துணை அன்பு!” என்று பேசிக் கொண்டார்கள். 37ஆனால், அவர்களுள் சிலர், “பார்வையற்றவருக்குப் பார்வையளித்த இவர் இவரைச் சாகாமலிருக்கச் செய்ய இயலவில்லையா?” என்று கேட்டனர்.
இலாசர் உயிர்பெறுதல்
38இயேசு மீண்டும் உள்ளம் குமுறியவராய்க் கல்லறைக்கு அருகில் சென்றார். அது ஒரு குகை. அதை ஒரு கல் மூடியிருந்தது. 39“கல்லை அகற்றி விடுங்கள்” என்றார் இயேசு. இறந்து போனவரின் சகோதரியான மார்த்தா அவரிடம், “ஆண்டவரே, நான்கு நாள் ஆயிற்று; நாற்றம் அடிக்குமே!” என்றார். 40இயேசு அவரிடம், “நீ நம்பினால் கடவுளின் மாட்சிமையைக் காண்பாய் என நான் உன்னிடம் கூறவில்லையா?” என்று கேட்டார். 41அப்போது அவர்கள் கல்லை அகற்றினார்கள். இயேசு அண்ணாந்து பார்த்து, “தந்தையே, நீர் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்த்ததற்காக உமக்கு நன்றி கூறுகிறேன். 42நீர் எப்போதும் என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்க்கிறீர் என்பது எனக்குத் தெரியும். எனினும், நீரே என்னை அனுப்பினீர் என்று சூழ்ந்து நிற்கும் இக்கூட்டம் நம்பும் பொருட்டே இப்படிச் சொன்னேன்” என்று கூறினார். 43இவ்வாறு சொன்ன பின் இயேசு உரத்த குரலில், “இலாசரே, வெளியே வா” என்று கூப்பிட்டார். 44இறந்தவர் உயிரோடு வெளியே வந்தார். அவருடைய கால்களும் கைகளும் துணியால் சுற்றப்பட்டிருந்தன. முகத்தில் துணி சுற்றப்பட்டிருந்தது. “கட்டுகளை அவிழ்த்து அவனைப் போகவிடுங்கள்” என்று இயேசு அவர்களிடம் கூறினார்.
இயேசுவைக் கொலை செய்யத் திட்டம்
(மத் 26:1-5; மாற் 14:1-2; லூக் 22:1-2)
45மரியாவிடம் வந்திருந்த யூதர் பலர் இயேசு செய்ததைக் கண்டு அவரை நம்பினர்
(thanks to www.arulvakku.com)
தவ கால பயணம் பற்றிய மகிழ்ச்சியான உண்மை
நோன்பு என்பது துன்பம் மற்றும் தியாகத்தைப் பற்றியது அல்ல. இது புதிய வாழ்க்கைக்கு ஒரு பாதை. புனித வெள்ளி என்பது தீமை மற்றும் துன்பம் மற்றும் இறப்பு பற்றியது அல்ல. அந்த புதிய வாழ்க்கையில் நம்மை அழைக்க இயேசு திறக்கும் கதவு அது.
ஆம், துன்பம் என்பது தவக்கால பயணத்தின் ஒரு பகுதியாகும் (இது ஆண்டின் எந்த நேரத்திலும் அனுபவிக்க முடியும்). ஆமாம், நோன்பு மற்றும் மதுவிலக்கு, பிச்சை எடுப்பது மற்றும் தேவாலயத்தில் கூடுதல் நேரம் போன்ற தியாகங்களை தவக்காலத்தில் உள்ளடக்கியுள்ளது. ஆனால் இவை பயணத்திற்கான வாகனங்கள் மட்டுமே.
இரக்கத்திலும், விடாமுயற்சியிலும், ஊழியத்திலும் வளர கடவுள் நம்முடைய துன்பங்களை (நாம் அவரை அனுமதித்தால்) பயன்படுத்துகிறார். நம்முடைய தியாகங்கள் ஒழுக்கத்தைக் கற்றுக்கொள்ள உதவுகின்றன (இது சீடர்களாக இருப்பது ) இதனால் நம் விருப்பத்தைத் தூய்மைப்படுத்தி பரிசுத்தத்தில் வலுவாக வளர முடியும். ஆனால் இந்த பயணம் இலக்கு அல்ல.
தவக்காலம் என்பது உயிர்த்தெழுதலை மீட்பை அடைவது பற்றியது: நம்முடைய விசுவாசத்தைப் புதுப்பித்தல், பழைய பாவங்கள் இல்லாத ஒரு புதிய வாழ்க்கையில் நுழைவது, சேதமடைந்த உறவுகளை சரிசெய்தல், நாம் முன்பு செய்ததைவிட கடவுளின் ஆவியோடு வாழ்வது.
உங்கள் நம்பிக்கைக்கு எந்த நாள் மிகவும் முக்கியமானது: புனித வெள்ளியா அல்லது ஈஸ்டர் ஞாயிறா ? கல்வாரி அன்று அந்த பயங்கரமான நாள் ஈஸ்டருக்கு முற்றிலும் அவசியமானது, ஆனால் நாம் உயிர்த்தெழுதலில் வாழ்கிறோம்! கத்தோலிக்கர்கள் ஈஸ்டர் மக்கள். இதன் பொருள் என்னவென்றால், இயேசு நம் வாழ்வின் ஆண்டவராக இருந்தால், கெட்ட விஷயம் எதுவும் நமக்கு ஒருபோதும் ஏற்படாது.
வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு மீதான தனது சக்தியைக் காண்பிப்பதன் மூலம் அவர் தன்னை உயிர்த்தெழுதல் மற்றும் வாழ்க்கை என்று நிரூபித்தார். இப்போது அவர் அதை மீண்டும் நிரூபிக்க விரும்புகிறார் - உங்களுக்கும், பார்க்கும் அனைவருக்கும்.
© 2020 by Terry Ann Modica
No comments:
Post a Comment